Vanaf de eerste performances en fotowerken tot aan de latere installaties als De Poging, Phoenix, ik ben een beeldhouwer, 1,2,3-Dood en The Practice of Living vraagt hij zich steeds af wanneer iets een beeld wordt, wanneer iets kunst is, en hoe de betekenissen van beeld en taal van elkaar verschillen. Hij werkte vaak met wat er toevallig voor handen was: “Ik heb geen ambacht, geen metier, ik ben conceptueel kunstenaar.”
Sef Peeters studeerde beeldende kunst aan diverse academies in Tilburg, Amsterdam, Krefeld (DE) en Maastricht (1965-1973) en vestigde zich daarna in Breda. Al in 1976 werd het belang van zijn werk opgepikt door de initiatiefnemers van het legendarisch geworden kunstinitiatief De Appel in Amsterdam. Niet veel later (1978-79) nodigde Bureau Buitenland, Peeters uit voor een rondreizende groepstentoonstelling Personal Worlds, met o.a. werk van Bas Jan Ader, Pieter Laurens Mol en Moniek Toebosch.